Koty szylkretowe.

Szylkretowymi nazywamy koty łaciate. To połączenie jednego z podstawowych kolorów z barwą rudą lub kremową. Istnieją również odmiany szylkretowe z białym, mamy wówczas kota trójkolorowego. jest to umaszczenie niezwykłe. Przede wszystkim nie ma dwóch identycznych szylkretowych kotów. Jak linie papilarne, układ plam na futrze jest u każdego osobnika inny. Po drugie, przedstawiciele kociego rodu o tym umaszczeniu to praktycznie tylko kotki.
Istnieje koci gen  który odpowiada za rudy kolor futra. Ma on dwie postacie, jedna nazywana Orange sprawia, że kot jest rudy, druga o nazwie non-Orange , czyli nie warunkuje rudego umaszczenia – zwierzak jest czarny, niebieski, itd. Gdy obydwie wersje spotkają się w jednym futrzaku, allele te niejako współpracują ze sobą, dzieląc się „strefami wpływów na kocim ciele”. To dlatego kot wychodzi nam łaciaty, np. w czarno-rude plamy. Mamy:

- szylkret czarny - nos i poduszeczki łap w kolorze różowym, ceglanym i/lub czarnym

 
- szylkret niebieski - nos i poduszeczki łap w kolorze różowym i/lub granatowym.

- szylkret czekoladowy - nos i poduszeczki łap w kolorze różowym lub bladoróżowym, i/lub w kolorze mlecznej czekolady.

-  szylkret liliowy - nos i poduszeczki łap w kolorze różowym lub bladoróżowym, i/lub liliowym.

 

Koty czarne.

Allel genu oznaczony literą B warunkuje  produkcję ciemnego barwnika, który nadaje kocim włosom czarny kolor. Czarne umaszczenie futra  spotykany jest oprócz kota domowego u 11 gatunków dzikich kotowatych.  Poduszeczki łap i nos czarne. Włos powinien być równo wybarwiony na całej długości.
Czarne koty nadal są najrzadziej adoptowanymi "kolorami" - jak wynika z opinii osób pośredniczących w adopcjach kotów na niemal całym świecie.

 

Koty niebieskie.

Umaszczenie niebieskie jest rozjaśnieniem czarnego.Niebieskie koty również mają gen B, który warunkuje czarne umaszczenie. Mają jednak jeszcze jeden gen – oznaczamy go literą d.
Allel d powoduje rozjaśnienie czarnej barwy do koloru niebieskiego. Jego antagonista, czyli allel oznaczany literą D takiego rozjaśnienia nie powoduje. Allel d jest recesywny w stosunku do allelu D. Wszystkie niebieskie koty muszą mieć zatem genotyp dd. Poduszeczki łap i nosa tych kotów są  granatowe.

Koty białe.

Kolor trudny do uzyskania. Zazwyczaj myśli się, że koty białe to koty albinotyczne, w rzeczywistości bardzo rzadko trafiają się takie właśnie okazy. W przypadku większości naszych kotów hodowlanych, za wystąpienie koloru białego,  odpowiada gen W, który jest genem dominującym, oraz allel w – dzięki któremu kot jest normalnie umaszczony. Wystarczy, że kot będzie miał tylko jeden (genotyp Ww), by był biały. Koty białe mogą mieć oczy pomarańczowe , niebieskie , lub dwubarwne. Poduszeczki łap i nos: różowe. 

 

Koty czekoladowe.

Czekoladowe umaszczenie u kotów to jedno z najrzadziej występujących.  Barwa włosów u tych kotów jest pochodną koloru czarnego. Nos i poduszeczki łap w kolorze mlecznej czekolady.Za czekoladowy odcień odpowiada zmutowany gen czarnego koloru sierści. Informacje  zawarte w allelu b powodują zmniejszenie liczby ziaren czarnego barwnika, a za czarne futerko odpowiedzialny jest allel B . Kolor futra zostaje optycznie rozjaśniony z czarnego do czekoladowego. By kot miał czekoladowe futro musi więc posiadać dwa allele b.

Koty srebrzyste.

Mamy cztery odmiany srebrzystych kotów: szynszylowe (nazywane również muszlowymi), cieniowane, dymne oraz srebrzyste pręgowane. Wszystkie cztery umaszczenia mają jedną wspólną cechę – na każdym włosie są partie pozbawione barwnika (białe) i partie zabarwione. U futrzaków muszlowych kolor obejmuje 1/8 długości włosa. U kotów srebrzystych cieniowanych – 1/3 długości włosa. U zwierząt o dymnym umaszczeniu – 2/3. U srebrzystych pręgowanych zaś każdy włos jest w prążki. Odpowiedzialność za srebrzyste umaszczenie u kotów ponosi allel I. Nos i poduszeczki łap są czarne.

Koty rude.

Allelu O, czyli orange warunkuje rude umaszczenie. Antagonistą allelu O jest allel o (non-orange), który decyduje o nie-rudym umaszczenie.Efektem spotkania się tych dwóch alleli jest  umaszczenie szylkretowe. Ruda kotka natomiast zawsze musi mieć dwa allele O. Nos i poduszeczki łap są w kolorze różowym lub ceglanym.
Hodowcy, którzy hodują rude koty mają trudne zadanie, ponieważ uzyskanie jednolicie rudego futra okazuje się być nie lada wyzwaniem. Wiele rudzielców ma bowiem na swym futerku pręgi, mniej lub bardziej widoczne, choć wcale nie posiadają genu warunkującego pręgowane umaszczenie.  

Koty cynamonowe.

Bardzo trudno jest zobaczyć cynamonowego kota, bo też umaszczenie to nie występuje zbyt często i tylko niektóre rasy mogą się nim poszczycić.  I dlatego te koty są takie piękne. To umaszczenie  jest niczym innym, jak zmodyfikowanym umaszczeniem czarnym. W przypadku koloru cynamonowego, czerń uległa jeszcze większemu rozjaśnieniu niż w przypadku czekoladowej barwy – stała się jasnobrązowa.

Wyhodowanie kotów o cynamonowym umaszczeniu jest trudne. Ta barwa kociego futra jest bowiem recesywna zarówno w stosunku do czerni, jak i do umaszczenia czekoladowego. 
Kolor oczu u kotów cynamonowych jest miedziany lub pomarańczowy, nos cynamonowo-brązowy, a poduszeczki łap cynamonowo-brązowy do różowego.

Koty kremowe

Umaszczenie kremowe jest naprawdę ładne, choć chyba w dzisiejszych czasach już nie tak bardzo popularne. Krem to po prostu jasny rudy. Recesywny allel d sprawia, że barwnik zawarty w komórkach skóry i we włosach zbija się w grudki. Dzięki temu przez włos przechodzi więcej światła, co powoduje wizualne rozjaśnienie jego koloru. W tym przypadku rozjaśnia się ruda barwa dając nam coś, co nazywamy kolorem kremowym. Nos i poduszeczki łap u kotów kremowych   w kolorze różowym.

Koty liliowe

Jest to naprawdę ładne umaszczenie.  Bardziej niezwykłe od czarnego, rudego czy nawet czekoladowego. Liliowe umaszczenie jest rozjaśnionym kolorem czekoladowym. Zatem koty liliowe muszą mieć dwa allele: jeden odpowiedzialny za czekoladowe futro, drugi za rozjaśnienie barwy. Czekoladowy kolor warunkuje allel b, który jest mutacją allelu B warunkującego czarną barwą futra.

Za rozjaśnienie koloru odpowiada zaś allel d. I właśnie dzięki niemu umaszczenie czekoladowe zostaje rozjaśnione do liliowego.

Koty w pręgi i centki.

Pręgi i cętki to jedne z najpiękniejszych  umaszczeń u kotów. A pręgi są jednocześnie pierwszym umaszczeniem, jakie miały koty domowe. U dachowców rysunek na futrze często bywa rozmazany i niezbyt wyraźny, jednak u rasowych zwierząt musi być równomiernie rozłożony i wyraźnie kontrastować z tłem.
Koty mogą być  w cętki:

 w pręgi tygrysie: 

lub klasycznie pręgowane - To pasy na ciele, które układają się w symetryczne kręgi po obu stronach ciała. Gdy patrzy się z góry, całość przypominać ma skrzydła motyla. : 

Za te wszystkie piękne rysunki na ciele kotów odpowiada kilka różnych genów.Pierwszy z genów nazywa się agouti. Oznaczamy go literą A. Dzięki niemu jakikolwiek rysunek jest w ogóle widoczny.Za to , jaki rysunek pojawi się na ciele kota są odpowiedzialne inne geny. I tak tygrysie pręgowanie warunkowane jest przez allel Mc, zaś za klasyczne pręgowanie jego antagonista recesywny allel mc. Jeśli chodzi o cętki to uważa się, iż decydują o nich inne, nie znane jeszcze geny, które przerywają pręgi na małe kawałki, czyli właśnie cętki.

Koty płowe.

Kotów płowo umaszczonych raczej często nie widujemy. Może dlatego, że rasy u których takie umaszczenie występuje nie należą do najbardziej w Polsce popularnych.
Płowa barwa jest rozjaśnieniem koloru cynamonowego. Koty płowe muszą mieć zatem geny odpowiadające za umaszczenie cynamonowe oraz geny warunkujące jego rozjaśnienie.

Koty złociste.

Umaszczenie złociste jest niezwykłe i raczej niezbyt często widujemy koty o takiej barwie futerka. Niby podobne do rudego futerka, ale jednak całkiem inne. Czym się charakteryzuje to umaszczenie i skąd się biorą złociste koty?

Jeśli dokładniej przyjrzy się złocistemu umaszczeniu, da się zauważyć, że pod względem barwy faktycznie przypomina rude, ale pod względem typu, podobne jest do umaszczenia srebrzystego. Różnica polega na tym, że tam gdzie u osobników srebrzystych włos jest biały, u kotów złocistych jest złocistorudy. Dokładniej mówiąc, podstawa włosa jest złocistoruda, natomiast czubek włosa czarny lub niebieski.

Umaszczenia u kotów.

Wszystkich możliwych umaszczeń u kotów jest około 2 tysięcy. Mamy koty czarne, białe, cynamonowe, pręgowane, łaciate i wiele innych. Ogromna różnorodność. Najbardziej zadziwiające jest jednak to, że za tak wielką liczbę barw kociego futerka kryją się tylko dwa barwniki, które występują w kocich włosach. Barwnikami, o których mowa są eumelanina i felomelanina. Pierwsza jest ciemna, czarna lub ciemnobrązowa i znajduje się w zewnętrznej warstwie włosa. Druga jasna, ruda lub jasnobrązowa i zlokalizowana jest w wewnętrznej warstwie włosa. Ich ilość we włosach, stosunek jednego do drugiego oraz rozmieszczenie daje taką właśnie różnorodność umaszczeń. 

 Podstawowe barwy kociego futra.

 Istnieje dwanaście kolorów kociego futra. To: czarny, czekoladowy, cynamonowy, bursztynowy, brzoskwiniowy, rudy, niebieski, liliowy, płowy, jasno bursztynowy, karmelowy, kremowy. Kolory czarny, czekoladowy, cynamonowy, bursztynowy, brzoskwiniowy, rudy zaliczamy do kolorów ciemnych, a kolory  niebieski, liliowy, płowy, jasno bursztynowy, karmelowy, kremowy do kolorów jasnych. 

Gdy ilość barwników we wszystkich włosach jest normalna, a ich rozłożenie równomierne, kot jest jednolicie czarny. Jeśli będziemy zmniejszać ilość barwników, futro będzie stawało się coraz jaśniejsze. Najpierw czekoladowe, potem cynamonowe. Z kolei gdy barwniki we włosach o wymienionym zabarwieniu zbiją się w grudki, uzyskamy efekt dalszego rozjaśnienia: kolor czarny zmieni się w niebieski, czekoladowy w liliowy, a cynamonowy w płowy. Zatem u kotów płowych znajduje się najmniejsza ilość barwników.

Typy umaszczeń u kotów.

Istnieje siedem typów umaszczeń: umaszczenie jednolite, szylkretowe, dymne i srebrzyste, złociste, łaciate, umaszczenie tabby oraz umaszczenie point. Wszystkie wymienione wyżej podstawowe barwy mogą występować we wszystkich tych typach umaszczenia.

Kot syjamski

Kot syjamski

Koty syjamskie pochodzą z Dalekiego Wschodu (Syjam to współczesna Tajlandia). Pierwsze wzmianki o nich pojawiły się już w XVI wieku.  Syjamy są wśród kotów najstarszą rasą hodowlaną uszlachetnioną przez człowieka. 

Charakter 

 Są bardzo inteligentne, chętnie uczą się różnych sztuczek. Ciekawskie, śmiałe, łatwo nawiązują kontakty i lubią wizyty gości. Dobrze czują się w obecności innych kotów lub psów. Mają duży temperament, znane są z przywiązania do właściciela, jeśli go stracą, mogą to nawet przypłacić zdrowiem. Starają się towarzyszyć opiekunowi we wszystkich domowych czynnościach, głośno domagają się pieszczot i zainteresowania. Bywają także zazdrosne. Nie powinny być posiadane przez osoby, które większość czasu spędzają poza domem.

Wygląd 

Cechą charakterystyczną jest umaszczenie point, które pokrywa maskę, uszy, łapy i ogon. Posiada duże, niebieskie oczy. Jest to kot szczupły, o wydłużonej sylwetce i muskularnej budowie. Kocięta rodzą się białe, zaczynają się wybarwiać dopiero w drugim tygodniu życia.

Pielęgnacja 

 

Pielęgnacja jest bardzo prosta. Krótki i przylegający włos wystarczy raz na jakiś czas wyczesać specjalną gąbką i przemyć płynem do czyszczenia futra u kotów.

Maine coon

Maine coon

Maine coon jest jedną z najstarszych ras kotów w Północnej Ameryce. Pierwszego maine coona napotkano na amerykańskim północnym wschodzie, na terytorium zwanym obecnie Nową Anglią. Bardzo prawdopodobne, że jest to naturalna krzyżówka zdziczałych kotów domowych z angorami, ale możliwe też, iż długie futro to efekt samoistnej mutacji, utrwalonej warunkami klimatycznymi. Rasa ta wyselekcjonowała się sama. Ukształtowały ją surowe warunki panujące w amerykańskim stanie Maine. Stąd wziął się pierwszy człon ich nazwy.Drugi nawiązuje do  na wstępie legendy. Coon to skrót od słowa racoon, czyli szop.

Charakter

W wyniku sterowanej selekcji stały się rasą nie tylko konwencjonalnie piękną, lecz przede wszystkim pożądaną ze względu na to, że jej przedstawiciele przywiązują się do człowieka i – w porównaniu z innymi rasami kotów i innymi gatunkami zwierząt domowych – są bardziej prospołeczne i  towarzyskie. To niezwykle łagodne futrzaki, których ulubionym zajęciem jest leżenie i kanapie i robienie wrażenia na ludziach.

Wygląd 

Maine coon to kot pół-długowłosy. Średnia masa dorosłego samca to 4,8 do 11 kilogramów, a samicy 3,5 do 8 kilogramów. Okrywa włosowa składa się z dwóch warstw – podszerstka i włosów okrywowych. Ze względu na swoją budowę jest wodoodporna. Futro jest bardzo obfite na brzuchu i pośladkach. U kotów tych dopuszczalne są wszystkie rodzaje umaszczenia, jednak najbardziej rozpowszechnione jest brązowe umaszczenie.

Pielęgnacja 

Koty te mają wprawdzie długi włos, ale nie sprawia on większych problemów. Właściwie trzeba tylko maine coony regularnie czesać, a od czasu do czasu kąpać i wykonać pudrowanie sierści.

Kot bengalski

 Kot bengalski

Koty bengalskie powstały poprzez skrzyżowanie dzikiego kota bengalskiego  z kotem domowym, w celu uzyskania kota domowego o pięknym umaszczeniu, zbliżonym do lamparta. ą bardzo gadatliwe, a dźwięków przez nie wydawanych nie da się porównać z niczym innym. Żaden inny futrzak nie miauczy w ten sposób.

Charakter

Niezwykle inteligentne, wiecznie skore do zabaw, towarzyszą we wszystkich czynnościach domowych. Potrzebują one bezpieczeństwa i zazwyczaj z trudem przychodzi im adaptowanie się do jakichś zmian. Mają też problem z przywiązaniem się do człowieka, jeśli jednak tworzy się więź między kotem a jego właścicielem, to jest bardzo silna i jakiekolwiek jej naruszenie może spowodować trwałe zmiany w kociej psychice. Koty te nie są wojowniczo nastawione i gdy narazi się je na jakąś stresującą sytuację, zazwyczaj uciekają do cichego schronienia.Współcześni przedstawiciele tej rasy są już bardzo łagodni w stosunku do człowieka. Nie znaczy to jednak, że całkowicie zatracili cechy swojego dzikiego przodka. 

Wygląd 

Kot bengalski jest duży, silny i dobrze umięśniony, elegancki w ruchu - nie powinien sprawiać wrażenia ociężałego; waży od 5,5 do 9 kg. Cętki czy pręgi nie są niczym niezwykłym u kotów domowych, jednak takiego rysunku na futrze jak bengale nie mają koty żadnej innej rasy. 

Pielęgnacja 

Pielęgnacja tego pięknego futra nie jest kłopotliwa. Jak zresztą u wszystkich krótkowłosych przedstawicieli kociego rodu. Wystarczy koty bengalskie regularnie czesać, a od czasu do czasu czyścić za pomocą specjalnych płynów lub pudrów.

Kot syberyjski

 

Kot syberyjski

Przedstawiciel jednej z naturalnych ras półdługowłosych .  Oznacza to, że jego ewolucja przebiegała bez udziału człowieka. Początki rasy datuje się na XVII w. Pochodzi z Syberii i dlatego jest jednym z najczęściej występujących kotów domowych w Rosji.

Charakter

 Koty syberyjskie to zwierzęta ruchliwe, żywiołowe, z dużym temperamentem. Są bardzo przyjacielskie, uczuciowe. Nie są agresywne, nie mają również niszczycielskich zapędów. Koty te bardzo lubią wspinać się i skakać.Są wspaniałymi myśliwymi.W rodzinie jest serdeczny i towarzyski, nienatarczywy, niezależny.

Wygląd 

Kot syberyjski jest kotem muskularnym i silnym. Koty syberyjskie mają szerokie uszy, z wystającymi frędzelkami, lekko skośne oczy, frędzelki między poduszkami, na łapkach, portki na tylnych łapach. Oczy duże, lekko owalne, osadzone dość daleko od siebie. Ogon szeroki i mocny u nasady, stopniowo zwężający się ku końcowi. Równomiernie puszysty. Sierść na ogonie gęsta i długa.

Pielęgnacja 

Mimo, że są to koty długowłose, to jednak ich futro nie wymaga dużych zabiegów pielęgnacyjnych. Wystarczy wyczesać go raz na tydzień – w okresie linienia nieco częściej – i co jakiś czas wykąpać.

Kot brytyjski

 

Kot brytyjski

Rasa kota, której początki zwolennicy wywodzą od kotów sprowadzonych na Wyspy Brytyjskie przez legiony rzymskie, wykorzystujące je do walki ze szczurami. Legendy tej nie udało się jednak udowodnić. Faktem jest, że rasa wywodzi się od kotów domowych zamieszkujących Wielką Brytanię.

Charakter

Koty brytyjskie doskonale dostosowują się do życia zarówno w domach, jak i w niewielkich mieszkaniach, pod warunkiem zapewnienia im dobrej organizacji przestrzeni, różnorodnych bodźców i możliwości zabawy. Łagodny, zrównoważony, inteligentny, towarzyski. Zaskakująco (w stosunku do wielkości) cichy. Akceptuje bez problemu przebywające razem z nim w domu koty. Przywiązuje się do właściciela. Potrafi podążać za nim przez cały dzień, cierpliwie czekając, aż zostanie mu udzielona uwaga.

Wygląd

Koty tej rasy są muskularne, o dość krępej sylwetce, z krótkimi, masywnymi łapami, szeroką piersią i dużą głową. Zachwycają szczególnie swoim futrem, które jest gęste i krótkie, przypominające w dotyku plusz, przez co koty te nazywane są niekiedy "żywymi pluszakami" bądź "misiami". Zanotowano około 150 odmianach barwnych, od jednokolorowych (niebieski, czarny, rudy, kremowy, czekoladowy, liliowy i biały) po dwubarwne, a także (tylko u kotek) trójbarwne. Waży od 4 do 9 kg i jest zarazem największym kotem krótkowłosym.

Pielęgnacja

 Sierść wymaga codziennego szczotkowania, ale w przypadku kota brytyjskiego krótkowłosego mieszkającego w domu wystarczy raz w tygodniu gęstym grzebieniem wyczesać martwą sierść. Kotów nie kąpiemy, poza wskazaniami lekarskimi (jakieś infekcje, grzybice, kąpiele lecznicze), to bardzo czyste zwierzęta, i nie ma potrzeby narażać ich na dodatkowy stres związany z kąpielą. Należy również pamiętać o regularnym przycinaniu pazurków oraz kontroli stanu uszu i zębów.

 

 

 

 

 

 

 

Kot somalijski 

Kot somalijski  

Jest rasą kota, która pochodzi od kotów abisyńskich. Nazwa została przyjęta od nazwy afrykańskiego kraju - Somalii, by nie określać ich jako "abisyńskie koty długowłose", gdyż przeszkadzało to hodowcom kotów abisyńskich. Na wystawie pojawiły się po raz pierwszy w latach 60.  

Charakter 

Jest to kot bardzo aktywny, inteligentny i ogromnie ciekawski. Powinny mieć do dyspozycji dużo różnorodnych zabawek i miejsca do zabawy. Najlepiej czują się w towarzystwie drugiego kota o podobnym temperamencie. Mogą być trzymane w mieszkaniu, jeśli jest ono dostatecznie duże. Najlepiej jednak czują się w domu z ogrodem. Są stosunkowo łatwe do wychowania. Lubią towarzystwo dzieci, dla których są delikatne

Wygląd

Budowa ciała: tułów gibki, pełen wdzięku, średniej długości, z dobrze rozwiniętymi mięśniami. Łukowaty grzbiet i zaokrąglone żebra. Nos jest średniej długości, u nasady lekko wypukły, lecz bez zagłębienia.Uszy są dość duże, szeroko rozstawione, u nasady szerokie, na wierzchołku zaokrąglone.

Pielęgnacja

Ich futro wymaga niewiele szczotkowania.Trzeba je czesać raz w tygodniu niezbyt gęstym grzebykiem lub szczotką ( częściej w okresie linienia). Od czasu do czasu powinny być kąpane w dobrej jakości szamponie dla kotów. Szczotkowanie jest dla nich jednocześnie oznaką przywiązania.